جستجو در مقالات منتشر شده


۱۶ نتیجه برای گیاهان

سهیلا پارساپناه، شهریار سعیدی مهرورز،
دوره ۱، شماره ۲ - ( ۱۰-۱۳۹۳ )
چکیده

Pedicularis L. سرده‌ای نیمه­انگلی است که غالباً در مناطق سرد و کوهستانی نیمکرۀ‌ شمالی پراکنش دارد. در این مطالعه کلالۀ ۹ گونه از این سرده که در فلور ایران گزارش شده است به­وسیلۀ میکروسکوپ الکترونی تحت مطالعه قرار گرفت. سطح کلاله در P. pycnantha و P. wilhelmsiana مسطح است، در P. cabulica، P. caucasica ، P. rechingeri، P. sibthorpii، P. condensata  و P. strausii به شکل نیمه­کروی بوده و در P. rhinanthoides  مخروطی­شکل است. به منظور تعیین روابط بین گونه‌ها، تحلیل عددی با استفاده از ۴۵ صفت کمی و کیفی ریخت‌شناسی، تشریحی و گرده‌شناسی انجام گرفت و نمودارهای حاصل از دو روش UPGMA و PCA ترسیم و روابط بین گونه‌ها مشخص شد. براساس نتایج حاصل از تحلیل، صفاتی مانند ضخامت پری‌کارپ میوه، ضخامت پارانشیم حفره‌ای در برگ، ارتفاع ساقه، ضخامت پوست ساقه، ضخامت کل ساقه و طول رگبرگ میانی از­جمله صفاتی هستند که با وجود تغییرپذیری زیاد، می‌توانند در شناسایی گونه‌ها و تعیین روابط بین آنها مفید باشند.


مریم اهوازی، ولی ا... مظفریان، محمدمهدی چرخچیان،
دوره ۲، شماره ۱ - ( ۳-۱۳۹۴ )
چکیده

با ۸۸ گونه، تیرۀ باقلائیان (Fabaceae) با ۵۶ گونه، تیرۀ نعناعیان (Lamiaceae) با ۴۶ گونه، تیرۀ کرفسیان (Apiaceae) با ۳۴ گونه و تیرۀ گل­سرخیان (Rosaceae<span style="font-family: " b="" zar";="" font-size:="" ۱۰pt;="" mso-ascii-font-family:="" "times="" new="" roman";="" mso-hansi-font-family:="" roman";"="" lang="AR-SA">) با ۳۰ گونه هستند. از تعداد کل گونه‌های گیاهی، ۱۹۰ گونه متعلق به گیاهان دارویی رایج، ۵۱ گونه مربوط به گیاهان کاربردی در طب سنتی منطقه، ۵۹ گونه انحصاری ایران، ۳۷ گونه سمی، ۷۵ گونه علف هرز، ۱۱۹ گونه علوفه‌ای، ۱۷ گونه کاشته شده است.


جواد حامدی، مریم وطنی،
دوره ۲، شماره ۳ - ( ۹-۱۳۹۴ )
چکیده

با توجه به کاربرد روغن­های گل­مغربی و گاوزبان در پزشکی سنتی و با توجه به فقدان گزارش درباب اثرات ضد­میکروبی این روغن­ها، اثر این دو روغن بر Staphylococcus aureus،Staphylococcus epidermidis ، Pseudomonas aeruginosa، Candida albicans  و Aspergillus niger بررسی شد. به­ این منظور عصارۀ دانۀ گیاهان فوق با کلروفرم:متانول (۲:۱) استخراج و پس­از حذف حلال در دما و فشار کم، روغن­ها تهیه شد. حداقل غلظت بازدارندۀ رشد میکروارگانیسم­ها در محدودۀ mg/l  ۱۰۰۰-۱۰ با استفاده از محیط­های کشت مولر­هینتون براث و سابورود­دکستروز­براث اندازه­گیری شد. نتایج حاصل نشان داد که روغن گل­مغربی، حتی در غلظت  mg/l۱، رشد S. Aureus، S. epidermidis  و P. aeruginosa را مهار می­کند ولی فاقد اثر ضدمیکروبی بر C. albicans    و A. niger بوده و حتی موجب افزایش رشد آنها نیز گردید. روغن گاو­زبان نیز باعث رشد A. niger و S. epidermidis شد. ولی غلظت ۱  mg/l   این روغن مانع از رشد P. aeruginosa و C. albicans گردید. این روغن در تمام غلظت­های آزموده شده بر S. aureus بی­اثر بود. نتایج حاصل از این پژوهش برای اولین­بار مبین اثرات ضدمیکروبی روغن­های گل­مغربی و گاوزبان است.


فرخ قهرمانی نژاد، نجیبه عطایی، عطیه نژادفلاطوری،
دوره ۴، شماره ۱ - ( ۳-۱۳۹۶ )
چکیده

تغییرات اساسی برپایۀ مطالعات متعدد تبارشناختی در رده­بندی نهان­ دانگان، بازنگری و به ­روزرسانی مجموعه­ های فلور هر منطقه را اجتناب­ ناپذیر می­کند. در این مقاله، وضعیت فلور افغانستان مطالعه می ­شود و ترکیب فلور آن با فلور ایران مقایسه می­ شود. طبق جمع ­بندی آخرین مطالعات صورت­ گرفته تاکنون، مطابق با نظام APG IV، فلور افغانستان شامل ۴۰ راسته، ۱۳۰ تیره، حدود ۱۰۳۰ سرده و حدود ۵۰۶۵ گونۀ نهان­ دانه است و فلور ایران ۴۲ راسته، ۱۳۹ تیره، حدود ۱۲۵۲ سرده و حدود ۸۰۹۰ گونۀ نهان­ دانه را دربرمی­ گیرد که از این بین، ۳۹ راسته، ۱۲۴ تیره، ۸۴۴ سرده و حدود ۱۸۰۰ گونه بین دو کشور مشترک هستند. پرتیره ­ترین راسته در افغانستان راستۀ نعناسانان و در ایران راستۀ میخک ­سانان است. تیرۀ کاسنیان دارای بیش­ ترین تعداد سرده در هر دو کشور است. به­ لحاظ تعداد گونه، بزرگ ­ترین تیرۀ افغانستان تیرۀ کاسنیان ولی بزرگ­­ ترین تیرۀ ایران تیرۀ باقلائیان است. پرگونه ­ترین سرده ­های هر دو کشور نیز به ­ترتیب سردۀ گون و سردۀ هزارخار هستند. بازدانگان در افغانستان ۲ راسته، ۴ تیره، ۷ سرده و ۲۲ گونه دارند و در ایران ۲ راسته، ۳ تیره، ۵ سرده و ۱۷ گونه را شامل می­ شوند. با افزودن ۵۸ گونه از نهان­ زادان آوندی برای افغانستان و ۶۰ گونه برای ایران و ۳۱۱ گونه از خزه­ گیان برای افغانستان و ۵۳۴ گونه از خزه ­گیان برای ایران، درمجموع، تعداد رویان­ داران در حدود ۵۴۶۰ گونه برای افغانستان و حدود ۸۷۰۰ گونه برای ایران است.


آزاده نیک نژاد،
دوره ۵، شماره ۳ - ( ۹-۱۳۹۷ )
چکیده

گیاهان یک سیستم بیانی برای تولید پروتئین ­های هترولوگ، به خصوص پروتئین­ های نوترکیب درمانی هستند. سال­ های اخیر، اکثر پروتئین­ های نوترکیب در باکتری­ ها یا سلول­های پستاندار تولید می­شوند. اگر چه گاهی سلول­ های حشرات، مخمر و قارچ برای تولید پروتئین­ های نوترکیب استفاده می ­شود. محصول سیستم گیاهی می­تواند سالم، اقتصادی و راحت باشد و این امکان وجود دارد به طور گسترده در کشاورزی و صنایع، به ویژه در علوم زیستی و صنعت داروسازی استفاده شود. گیاهان سیستم­های بیانی پروتئینی مناسب در تولید با کیفیت، هزینه کم و تغییرات پساترجمه­ای صحیح هستند. استفاده از گیاه تراریخته در تولید واکسن­ ها، آنتی­بادی­ها و پروتئین­های دارویی در سال­های اخیر تبدیل به یک نقطه عطف در مهندسی ژنتیک گیاهی شده است. استراتژی­های کارآمد برای تولید پروتئین­ های نوترکیب اهمیت بیشتری را به دست می ­آورند، به عنوان برنامه­ های کاربردی و مهم  نیاز به مقدار زیادی از پروتئین ­های نوترکیب با کیفیت بالا برای استفاده در صنعت است. در این مقاله، مشکلات رایج در تولید پروتئین­ های نوترکیب و پپتید ضدمیکروبی در سیستم ­های بیانی پروتئین مبتنی بر گیاه مورد بررسی قرار گرفته و استراتژی­ های راه حل آنها مورد بحث قرار گرفته است.
سارا خاوری نژاد،
دوره ۵، شماره ۴ - ( ۱۰-۱۳۹۷ )
چکیده

پراکسیدازها (۱,۱۱.۱.۷:EC) پروتئین های شامل هم که به طور گسترده در گیاهان، میکروارگانیسم­ها و حیوانات فعالیت دارند. این آنزیم دو سوبسترایی که پراکسید هیدروژن را تبدیل به آب می کند در مسیر کاتالیز خود باعث اکسید شدن بسیاری از سوبستراهای آلی و غیر آلی  می­شود که همه آنها برای سنجش فعالیت آنزیم قابل استفاده هستند. اما سوبسترای اختصاصی آن همچنان پراکسید هیدروژن است. وجود کلسیم و حداقل چهار باند دی سولفید در ساختار پروتئین به اثبات رسیده که به شکل­گیری و استحکام ساختار سه بعدی مولکول کمک می­کنند. پراکسیدازهای گیاهان نقش­های متعددی از جمله دخالت در بیوسنتز لیگنین، متابولسیم اکسین، رشد سلول، ایجاد اتصالات عرضی دیواره سلول و به خصوص پاسخ به تنش­های محیطی دارند. زمان زیادی است که ثابت شده در تمامی فرآیندهای فیزیولوژیک و تغییرات فنولوژیک گیاه، پراکسید هیدروژن در بافت­ها تولید می­شود که پراکسیدازو کاتالاز به دو شکل متفاوت سلول را از این ماده سمی پاک می­کنند. لذا پراکسیدازها، گزینه خوبی برای پی­گیری مسیر مقابله سلول با عوامل تنش زاو روبه رویی با موقعیت­هایی مثل استرس اکسیداتیو به شمار می­روند. همچنین با توجه به پیشرفت های علوم بیولوژی و تولید نمونه­های خالص از پراکسیدازها، از این مولکول برای مطالعات لیگاند-پروتئین در تحقیقات داروسازی نیز استفاده می­شود. بنابراین در این مرور کوتاه بر پراکسیداز­های گیاهان علاوه بر معرفی آنها، تا حدی به چگونگی سنجش فعالیت آنزیم، بررسی تعداد ایزوزیم­ها و پی­گیری تغییرات ساختاری آنزیم نیز نگاه کوتاهی شده است.


منیژه پاکروان، سحر مرادپور، عزیزاله جعفری،
دوره ۵، شماره ۴ - ( ۱۰-۱۳۹۷ )
چکیده

پوشش گیاهی یکی از مهمترین اجزای اکوسیستم­ های طبیعی است که علاوه بر بیان شرایط رویشی، معرف شرایط محیطی حاکم بر آن نیز است. بررسی تنوع گونه‌های گیاهی کشور به عنوان بستری لازم برای مطالعات بوم‌شناختی، مرتع‌داری، آبخیزداری، بانک ژن گیاهی، کشاورزی و دارویی از اهمیت قابل توجه‌ای برخوردار است. از طرفی شناسایی گونه­‌های گیاهی مناطق مختلف امکان انجام مطالعات بعدی در زمینه‌های مختلف علوم زیستی را فراهم می‌کند. در این پژوهش فلور منطقه تنگ سرخ در شهرستان بویراحمد از استان کهگیلویه و بویراحمد مورد بررسی قرار گرفته است. منطقه مورد بررسی به وسعت ۵۰۰۰ هکتار در۳۰ کیلومتری شرق یاسوج قرارگرفته است. بلندترین ارتفاع آن ۲۸۰۰ و کمترین آن برابر۱۸۰۰ متر از سطح دریا است. این پژوهش با کسب اطلاعات لازم منطقه جهت مطالعه گیاگانی آغاز شد. گیاهان منطقه جمع­ آوری و پس از پرس، نمونه‌های هرباریومی تهیه و در هرباریوم دانشگاه الزهرا با استفاده از منابع فلور شناسایی شدند. نتایج این بررسی نشان داد که در منطقه تنگ سرخ ۴۶ تیره، ۱۴۵ سرده و۱۷۲ گونه وجود دارد که شامل ۹۷/۶ درصد فانروفیت‌ها، ۲۳/۵ درصد کامفیت‌ها، ۶۰/۴۳ درصد همی‌کریپتوفیت­ ها‌، ۹۵/۱۳درصد ژئوفیت‌ها، ۲۴/۴۸درصد تروفیت‌ها هستند. اکثرگونه ­های منطقه به ناحیه رویشی ایرانو-تورانی با ۶۵/۶۹ درصد از فلور منطقه تعلق دارند. ۲۳ گونه انحصاری، ۲۰ گونه نادر،۳۰ گونه دارویی و۲۲ گونه سمی از۱۷۲ گونه معرفی شدند. ۱۵ گونه برای اولین بار از این استان گزارش شده ­اند.
کتایون میمندی، محمد مهدی یعقوبی،
دوره ۶، شماره ۱ - ( ۲-۱۳۹۸ )
چکیده

در این تحقیق اثر سمّی عصاره­های آبی و اتانولی ناز سفید (Sedum album L.) بر دو سلول سرطان معده (AGS) و پستان (MCF-۷) انسان بررسی شد. ناز سفید از روستای دلیر شهرستان چالوس نمونه­برداری شد و هشت غلظت مختلف از عصاره ­های آبی و اتانولی به ­مدت ۴۸ ساعت بر سلول­ های سرطانی اعمال شد. اثر کشندگی و مهاری عصاره ­ها روی سلول­ ها به روش ­های MTT، BrdU و TUNEL بررسی شد. یافته ­ها نشان داد هر دو عصارۀ اثر وابسته به غلظتِ ضد تکثیر سلول و القای آپوپتوز دارند. نتایج MTT نشان داد سلول AGS نسبت به سلول MCF-۷ متحمل کشندگی بیشتری شده بود و اثر عصارۀ اتانولی قوی­ تر از عصارۀ آبی بود. داده­ های روش BrdU نشان داد در بالاترین غلظت عصارۀ آبی، تکثیر سلول AGS به ۵۰ درصد و تکثیر سلول MCF-۷ به ۴۳ درصد کاهش یافت. همچنین عصارۀ اتانولی در بالاترین غلظت، تکثیر دو سلول AGS و MCF-۷ را به ترتیب به ۷۵ درصد و ۶۰ درصد کاهش داد. نتایج روش TUNEL نیز حاکی از آن بود که ۵۲ درصد از سلول­ های AGS و ۱۲درصد از سلول­های MCF-۷ تحت تیمار با عصارۀ اتانولی دچار آپوپتوز شدند. عصارۀ آبی نیز در دو سلول فوق به ­ترتیب ۲۸ درصد و ۲۵ درصد آپوپتوز القا کرد. هم مهار تکثیر سلول و هم القای مرگ، از راهکارهای مطلوب محققان در درمان سرطان هستند. شناسایی ترکیبات موجود در ناز سفید و بررسی اثر آنها در مدل­ های حیوانی سرطان می­ تواند به درک بیشتر خواص ضد سرطانی این گیاه کمک کند.
 


سید موسی موسوی کوهی، مریم مودی، اسماعیل سلطانی مقدم، هدیه سرچاهی مقدم،
دوره ۶، شماره ۱ - ( ۲-۱۳۹۸ )
چکیده

شناسایی ویژگی­ های گونه­ های شورزی محلی اهمیت زیادی در استفاده کاربردی از آنها دارد. مطالعه حاضر با هدف شناسایی گونه­ های شورزی منطقه­ ای بیابانی و بسیار شور در اطراف شهرستان خوسف واقع در استان خراسان جنوبی و تشخیص روش تحمل شوری (دفع یا انباشت نمک) آنها انجام شده است. برای این منظور، انباشت سدیم در ریشه و اندام ­هوایی هفت گونه شامل چرخه (Launaea arborescens)، اسپند (Peganum harmala)، پرند کوهی (Pteropyrum olivieri)، درمنه سفید (Artemisia santolina)، قیچ (Zygophyllum eurypterum)، پشموک (Aerva javanica.) و کک­ کش بیابانی (Pulicaria gnaphalodes) و خاک اطراف ریشه آنها بررسی شد. در ادامه، ضريب انباشتگي زيستي سدیم (Bioconcentration Factor: BCF) در ریشه، ضریب تراجایی (Translocation factors: TF) آن از ریشه به اندام­ هوایی و ضریب انباشتگی (Accumulation Factor: AF) در اندام هوایی محاسبه شد. نتایج نشان داد که خاک منطقه از نوع لومی رسی و EC آن به بزرگی ۶۵ دسی زیمنس بر متر (ds/m) است که نشان دهنده شوری بسیار زیاد خاک است. بر طبق مقادیر نسبت جذب سدیم (SAR)، درصد سدیم تبادلی (ESP) و با در نظرگیری EC خاک این منطقه در زمره خاک­ های شور-سدیمی قرار دارد. ضریب TF در برخی گونه­ ها بیش­تر از یک بود. با این حال، از آنجا که در هیچ یک از گونه­ های مورد بررسی ضریب  BCFو AF بیش­تر از یک نبود، گونه­ های مذکور جذب­ کننده­ ­یا انباشتگر سدیم نیستند. در مقابل، به نظرمی­ رسد که همه گونه­ های مورد مطالعه، دفع­ کننده نمک و یا حداقل دفع­ کننده سدیم هستند.
 

 

 
 


فاطمه ربیع زاده، حسن زارع -مایوان، شاهرخ کاظم پور،
دوره ۶، شماره ۲ - ( ۵-۱۳۹۸ )
چکیده

 گونه Astragalus semnanensis از گون­های خاردار از بخشۀSemnanensis  و گونه Astragalus fridae ازگون­های بدون خار از بخشۀ Incani هستند. این دو گونۀ انحصاری منطقۀ گچی غرب سمنان محسوب می­شوند. علاوه­ بر مطالعات اندک صورت­ گرفته دربارۀ ریخت­ شناسی این دوگونه، ارتباط تشریح، پراکنش و سازش­ پذیری آنها با عوامل خاک و ارتفاع مطالعه­ نشده است که مقایسۀ آن هدف این مطالعه است. در این مطالعه تأثیر ارتفاع و وضعیت فیزیکوشیمیایی خاک بر ویژگی­ های تشریح، ریخت­ شناسی و ریزریخت­ شناسی این دوگونه درقالب تحلیل­ های RDA وCCA  در نرم­ افزارCanoco ۴,۵  و نیز شناسایی گونه ­های گچ­ زی همراه انجام شد. مقایسه تحلیل­ های RDA نشان داد گچ بیشترین تأثیر مثبت را بر فراوانی هردو گونه و ارتفاع تأثیر مثبت بسیاری بر فراوانی گونۀ fridae .A دارد و بر فراوانی گونۀ A.semnanensis، که اغلب در ارتفاعات پایین ­تر می­ روید، اثر منفی می­ گذارد. هر دوگونه گچ را در سطح روپوست ریشه نگه می­ دارند و بخشی از گچ واردشده در پارانشیم برگ به­ صورت کریستال­ های سولفات کلسیم تجمیع می ­شوند. سازش­ پذیری سطح برگ به ­صورت کرک ­های متراکم و بلندتر و پایه چسب در A. semnanensis و در fridae A. قطورتر و میان­ چسب است. افزایش غلظت منیزیم، پتاسیم، EC، سدیم و CaCO۳ باعث کاهش فراوانی هردوگونه می­ شود. گونه­ هایی مانند cymosum  Acantholimonو Prunus lycioides همراهی خوبی با جامعۀ A.semnanensis دارند. گونه ­های Moltkia gypsaceae  و Euphorbia gypsicola نیز همراهی خوبی با Astragalus fridae دارند.
 
 
 
مهرنوش دانشور، محمود ملکی، شهریار شاکری، امین باقی زاده،
دوره ۶، شماره ۴ - ( ۱۰-۱۳۹۸ )
چکیده

 فسفر، یکی از ضروری ­ترین عناصر غذایی گیاهی، در خاک به سرعت به فرم غیر­قابل دسترس برای گیاهان تبدیل می ­شود. باکتری­ های حل­ کننده فسفات نامحلول می ­توانند نقش مهمی در فراهم کردن این عنصر غذایی برای گیاهان ایفا کنند. به همین دلیل در این مطالعه این باکتری­ ها از محیط رایزوسفری گیاهان مختلف با استفاده از محیط کشت اختصاصی جامد پیکووسکی غربال شدند. سپس میزان رشد و میزان حل کنندگی فسفات نامحلول ۹ سویه برتر در دما، شوری و اسیدیته مختلف اندازه­ گیری شدند. بهترین سویه حل کننده فسفات نامحلول با تجزیه و تحلیل توالی ژن ۱۶S rDNA شناسایی شدند. در پایان تنوع ژنتیکی بین تمامی سویه­ های حل­ کننده فسفات نیز با نشانگر RAPD مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد از بین ۵۷ سویه جداسازی شده، ۲۵ سویه قابلیت حل­ کنندگی فسفات نامحلول را داشتند. از بین ۹ سویه برتر، سویه Cke۱ با این­ که میزان رشد متوسطی در تمامی شرایط تنشی اعمال شده داشت، بیش ­ترین شاخص محلول­ سازی را به خود اختصاص داد و به عنوان بهترین سویه حل­ کننده در همه شرایط مورد آزمایش شناخته شد. تجزیه و تحلیل ژنتیکی ژن ۱۶S rDNA نیز نشان داد که این سویه متعلق به جنس Enterobacter است. نتایچ تنوع ژنتیکی نیز نشان داد که تمامی سویه ­ها در ۶ گروه مختلف قرار می ­گیرند و ۳ سویه که کم ­ترین میزان تشابه را با سایر سویه ­ها داشتند در ۳ گروه مجزا قرار گرفتند. با توجه به این­که سویه Cke۱ قابلیت خوبی برای محلول­ سازی فسفات نامحلول در شرایط مختلف تنشی نشان داده است، می ­تواند پتانسیل خوبی برای فراهم کردن عنصر فسفر در دماهای ۳۰ و ۳۵ درجه سانتی­گراد، شوری ۱/۲ و ۱/۸ درصد و اسیدیته ۶ و ۸ برای گیاهان زراعی داشته باشد.
 
 


مریم مسعودی زاده، پرژک ذوفن، سعادت رستگارزاده،
دوره ۶، شماره ۴ - ( ۱۰-۱۳۹۸ )
چکیده


 با توجه به این­که فعالیت کارخانه‏ های ‏تولید سیمان منجر به آزاد سازی انواع آلاینده‏ ها ‏به محیط می ‏شود، این پژوهش به منظور بررسی ‏آثار ناشی از غبار کارخانه سیمان بهبهان بر جذب برخی از عناصر غذایی و شاخص ‏های ‏بیوشیمیایی در گونه‏ های ‏گیاهی علفی غالب رشد یافته در منطقه شامل خردل وحشی، پنیرک و جارو علفی انجام شد. بدین منظور پس از نمونه برداری و انتقال نمونه‏ های ‏گیاهی به آزمایشگاه، غلظت برخی عناصر غذایی همچون آهن، مس، روی، پتاسیم، منگنز، فسفر و نیتروژن برای نمونه‏ های ‏گیاهی و خاکی مورد سنجش قرار گرفت. همچنین، سنجش برخی شاخص‏ های ‏بیوشیمیایی نظیر محتوای رنگدانه‏ های ‏فتوسنتزی، پروتئین کل، کربوهیدرات محلول، پرولین، رطوبت نسبی، pH برگی، آسکوربات کل و نهایتا شاخص تحمل به آلودگی هوا ارزیابی شدند. بر اساس این نتایج تصور می­شود هر سه گونه با شاخص تحمل به آلودگی بیش­تر از ۱۶ جزو گونه‏ های ‏متحمل به آلودگی هوا محسوب شوند. بر اساس این نتایج، تصور می ­شود که غبار ناشی از فعالیت کارخانه سیمان منجر به تجمع سمی عناصر ذکر شده در گیاهان تحت مطالعه نشده است، با این وجود کمبود منگنز و فسفر برای هر سه گونه مشخص شد. علاوه بر این، به نظر می ­رسد که سه گونه گیاهی احتمالاً از راهکارهای متفاوتی برای تحمل آلاینده ­های موجود در غبار منطقه بهره می­ گیرند.

 

مهرداد غیاثوند، علی مخدومی، مریم مقدم متین، جمیل واعظی،
دوره ۸، شماره ۲ - ( ۴-۱۴۰۰ )
چکیده

با توجه به افزایش نرخ بروز سرطان مری در برخی کشور‌های آسیایی از جمله مناطق شمال و شمال­شرق ایران، شناسایی ترکیبات ضد­سرطانی جدید برای سرکوب این بیماری ضروری است. امروزه اثبات گردیده که تولید بسیاری از متابولیت‌های گیاهی با فعالیت میکروارگانیسم‌های اندوفیت در ارتباط است. در این پژوهش توانمندی باکتری‌های اندوفیت گیاه دارویی افدرا در مهار تکثیر رده سلولی سرطان مری (KYSE-۳۰) ارزیابی شد. ۵۴ سویه باکتری اندوفیت (از ۷۴ جدایه اولیه) از دو گیاه دارویی Ephedra intermedia و Ephedra foliata پس از استریل کردن سطح آن‌ها به­دست آمد. باکتری‌ها در محیط کشت تریپتیک سوی براث (TSB) تلقیح و پس از ۷۲ ساعت متابولیت‌های تولید شده با استفاده از کلروفرم استخراج گردید. اثر عصاره خام سویه‌های منتخب بر روی رده‌ سلولی سرطان مری KYSE-۳۰ با آزمون MTT در بازه­‌های زمانی ۲۴، ۴۸ و ۷۲ ساعت ارزیابی گردید. در نهایت سویه مورد نظر با استفاده از تکثیر و توالی­یابی ژن ۱۶S rRNA شناسایی شد. بر اساس نتایج آزمونMTT  سویه دارای فعالیت ضد­سرطانی بر روی رده سلولی KYSE-۳۰ با مقادیر IC۵۰ برابر با ۴/۳۴۶، ۸/۱۹۲ و ۳/۱۲۱ میکروگرم بر میلی­لیتر به ترتیب در زمان‌های ۲۴، ۴۸ و ۷۲ ساعت پس از تیمار بود. بر اساس شناسایی مولکولی، باکتری مذکور به Microbacterium maritypicum شباهت داشت. با توجه به توانایی جدایه در مهار تکثیر و زنده مانی KYSE-۳۰ استفاده از ترکیبات طبیعی تولید شده توسط این باکتری برای درمان سرطان مری امکان­پذیر است. هرچند جهت تایید این نتایج آزمایش‌های بیشتری پس از خالص­سازی مواد موجود در عصاره و همچنین انجام مطالعات در مدل‌های جانوری سرطانی ضروری است.
 


معصومه خان حسنی، عادل جلیلی، یحیی خداکرمی، نسترن جلیلیان،
دوره ۸، شماره ۲ - ( ۴-۱۴۰۰ )
چکیده

پراکندگی رودخانه‌­ها، بركه­‌ها وچمن­زارهاي كوچك و بزرگ، موقتي و دائمي، زمينه را براي ظهور رويشگاه‌هاي ماندابي خصوصا در مناطق كوهستاني كشور فراهم كرده است. اين رويشگاه­ها از نقطه نظر تنوع زيستي و بوم‌­شناسی داراي اهميت هستند. هدف این مطالعه، شناخت و تهیه نقشه پراکندگی رويشگاه­هاي ماندابي در استان کرمانشاه است. این تحقیق براساس روش مرسوم مطالعات آرایه شناسی منطقه­ای با مراجعات میدانی به ۳۱ رویشگاه آبی استان کرمانشاه انجام گرفت. فلور، شکل زیستی و پراکنش جغرافیایی گیاهان موجود در این رویشگاه­‌ها مطالعه شدند. در مجموع، ۶۱۷ نمونه گیاهی جمع‌آوری و شناسایی شدند. نتیجه شناسایی این نمونه­ها ۲۸۸ گونه متعلق به ۲۱۸ سرده از ۶۲ تیره است. کاسنیان با ۴۱ گونه، گندمیان با ۳۱ گونه، باقلائیان با ۳۱ گونه و کلمیان با ۲۴ گونه مهم‌ترین تیره‌های گیاهی رویشگاه­های ماندابی استان بودند. سرده‌های Trifolium با ۱۱ گونه و Bromus با ۶ گونه به­عنوان مهم­ترین سرده‌های گیاهی از نظر غنای گونه­ای محسوب می­شوند. بررسی شکل زیستی نشان داد که ۳/۴۰ درصد گونه­‌ها متعلق به شکل زیستی تروفیت، ۵/۳۵ درصد همی­کریپتوفیت، ۱/۶ درصد فانروفیت، ۲۳/۱۴ درصد کریپتوفیت و ۷۲/۳ درصد کامفیت هستند. از نظر پراکنش جغرافیایی گونه‌ها، بیش‌ترین تعداد گونه متعلق به عناصر چند ناحیه‌ای با ۹۳ گونه (۳۲ درصد) و ایرانو-تورانی با ۹۲ گونه (۳۱ درصد) و پس از آن، عناصر ایرانو-تورانی /مدیترانه­ای با ۳۲ گونه (۱۱ درصد)، ایرانو-تورانی / اروپا- سیبری با ۹ گونه (۳ درصد) و عناصر جهان وطن با ۲۳ گونه (۸ درصد) بود.
 
 
آذرنوش جعفری، آمنه اسدی بربریها، فرشته قاسم زاده،
دوره ۱۰، شماره ۱ - ( ۳-۱۴۰۲ )
چکیده

در تحقیق حاضر، مطالعة فلوریستیک روستاهای امام­وردی، درتوم، قاپاق، گریوان و نیستانه در ۳۰ کیلومتری جنوب شهرستان بجنورد (استان خراسان شمالی) در ارتفاع ۱۷۸۳-۱۴۴۲ متری از سطح دریا  با هدف معرفی انواع مختلف گونه­ها، گیاهان دارویی، انحصاری و با ریسک پایین نابودی انجام شد. بدین منظور نمونه‌های گیاهی در طول ماه‌های فروردین تا آبان سال ۱۳۹۱ جمع‌آوری گردید و به کمک مجموعه فلور ایران و فلورا ایرانیکا شناسایی شد. بررسی به عمل آمده ۱۳۳ گونه متعلق به ۱۰۴ سرده و ۳۸ تیره را نشان ‌داد که یک گونه به بازدانگان و ۱۳۲ گونه به نهاندانگان تعلق داشت. در این بین پنج تیره، ۱۳ سرده و ۱۸ گونة تک‌لپه‌ای و ۳۲ تیره، ۹۰ سرده و ۱۱۴ گونة دولپه‌ای بود. در مجموع ۴۰ گونه دارویی نیز گزارش شد. تیره‌های باقلائیان (Fabaceae)، کلمیان (Brassicaceae)، گندمیان (Poaceae)، کاسنیان (Asteraceae)، نعنائیان (Lamiaceae) بزرگ­ترین تیره­‌های منطقه و سرده‌های Astragalus Euphorbia, Vicia, Poa بزرگ‌ترین سرده‌های منطقه را تشکیل دادند. گونه‌های  Erysimum koelzii، Astragalus khoshjailensis، Eryngium bungei، Sclerorhachis platyrachis و Taraxacum hydrophyllum انحصاری ایران، Astragalus ackerbergensis آسیب­‌پذیر و Onopordum carmanicum ، Mentha longiflora   ، Fumaria vaillanti و Rubia florida گونه‌هایی با خطر نابودی کمتر از منطقه مورد مطالعه معرفی شدند. بیشترین و کمترین عناصر رویشی منطقه را عناصر ناحیة ایرانو ـ تورانی با ۶۸/۱۴ درصد و ناحیة رویشی ایرانو ـ تورانی صحراعربی با ۰/۷ درصد تشکیل دادند و حداقل و حداکثر شکل زیستی گیاهان منطقه به همی‌کریپتوفیت‌ها با ۴۵/۸ درصد و کریپتوفیت‌­ها با ۳ درصد تعلق داشت که نشاندهنده سرد و خشک بودن اقلیم منطقه و چرای بی‌رویه دام بود.

ناصر صمصامی، جلال جلیلیان، اسماعیل قلی نژاد، راحله طهماسبی،
دوره ۱۲، شماره ۳ - ( ۶-۱۴۰۴ )
چکیده

چکیده. این تحقیق با هدف بررسی اثرات سطوح مختلف تنش شوری (۱/۰، ۵ و ۱۰ دسی زیمنس بر متر) بر صفات ریشه، ضریب آلومتری و عملکرد دانه گیاه گالگا در سه شرایط کشت (گلخانه، کشت گلدانی در هوای آزاد و مزرعه) در سال زراعی ۱۴۰۲ انجام شد. نتایج تجزیه واریانس در شرایط گلخانه نشان داد که تنش شوری تأثیر معنی­داری بر قطر ریشه، وزن خشک ریشه و وزن خشک برگ داشت. به‌طور خاص، تنش شوری ۱۰ و ۵ دسی‌زیمنس بر متر به‌ترتیب موجب کاهش ۴۹ و ۱۶ درصدی قطر ریشه، ۲۷ و ۸ درصدی وزن خشک ریشه و ۴۹ و ۱۰ درصدی وزن خشک برگ در مقایسه با شرایط بدون تنش شوری شد. در گلدان‌های هوای آزاد، تنش شوری تأثیر معنی­داری بر طول ساقه، حجم ریشه، قطر ریشه، وزن خشک ریشه، وزن خشک ساقه و عملکرد دانه داشت و کاهش‌های قابل توجهی در این صفات مشاهده شد که به حداکثر ۶۹ درصد در وزن خشک ساقه رسید. در شرایط مزرعه، نتایج مشابهی به‌دست آمد و تنش شوری ۱۰ و ۵ دسی‌زیمنس بر متر به‌ترتیب موجب کاهش ۷۸ و ۶۷ درصدی در عملکرد دانه و تغییرات قابل توجهی در سایر صفات گردید. این نتایج حاکی از حساسیت بالای گیاه گالگا به تنش شوری در تمامی شرایط کشت است و نشان می‌دهد که افزایش سطوح شوری می‌تواند تأثیرات منفی قابل توجهی بر رشد و نمو این گیاه داشته باشد. لذا شرایط کشت مزرعه‌ای و سطوح تنش شوری پایین‌تر (زیر ۵ دسی‌زیمنس بر متر) برای گیاه گالگا قابل توصیه است.
 

صفحه ۱ از ۱     

Creative Commons Licence
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License.




کلیه حقوق این وب سایت متعلق به یافته‌های نوین در علوم زیستی است.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2015 All Rights Reserved | Nova Biologica Reperta

Designed & Developed by : Yektaweb