جنس Gypsophila چهارمین جنس بزرگ تیرۀ­ Caryophyllaceae است. وجود یا فقدان کرک روی قسمت­های مختلف گیاه یکی از مهم­ترین صفات تشخیصی بین گونه­های این جنس محسوب می­شود. کرکپوش ۱۳ آرایه از این جنس به­وسیلۀ میکروسکوپ الکترونی نگاره تحت بررسی قرار گرفت. در تمام آرایه­ها کرک­ها از نوع ترشحی و چندسلولی هستند. طول کرک بین بعضی گونه­های نزدیک از نظر ریخت­شناختی می­تواند به­عنوان صفت متمایزکننده به شمارآید. اگر­چه  صفات ریخت­شناختی در تعیین حدود بخشه­ها مهم­تر هستند، صفات مربوط به کرکپوش نیز آنها را تأیید می­کنند. کرکپوش در بین جمعیت­های یک گونه اغلب ثابت است؛ به استثنای دو گونه که نمونه­های بدون کرک آنها در اینجا با نام واریته جدید معرفی شده­اند:

G. pilosa var. glabra و G. polyclada var. leioclada..

از آنجایی که سیستم رده ­­بندی APG که مبتنی بر مطالعات جامع تبارشناختی است با اقبال خوبی مواجه شده­ است، تطبیق رده­ بندی تیره ­ها و سرده ­های فلور ایران با این سیستم ضروری به نظر می­ رسد. تغییرات متعددی در محدودۀ تیره ­ها و راسته­ ها در این سیستم در مقایسه با سایر سیستم­ ها ایجاد شده­ است ولی در اینجا تلاش شده ­است تا منحصراً بر تغییراتی تاکید ­شود که در مورد گیاهان موجود در فلور ایران است به خصوص در مقایسه با مجموعۀ فلورا ایرانیکا و مجموعۀ فلور ایران. در این مقاله در مجموع ۱۳۲ تیره برای ایران ذکرشده­ است که ۲۲ تیره در مجموعۀ فلورا ایرانیکا دیده ­نمی­ شود. ۲۱ تیره نیز از تیره ­های ذکرشده در فلورا ایرانیکا برای ایران بر اساس رده ­بندی APG IV در تیره های دیگر ادغام شده­ اند. براین ­اساس فلور نهان­دانگان ایران دارای حدود ۸۰۱۲ گونه از حدود ۱۲۳۴ سرده (جنس) است که در ۱۳۲ تیره (خانواده) از ۳۹ راسته جای می­ گیرند. با احتساب بازدانگان (۱۷ گونه)، سرخس­ ها (۶۰ گونه) و خزه ­ها (۵۳۴ گونه) تعداد گونه­ های گیاهی ایران به حدود ۸۶۲۸ گونه می ­رسد. تیره­ های بزرگ ایران از نظر تعداد گونه به ترتیب تیرۀ باقلائیان (۱۴۰۱ گونه) و تیرۀ کاسنیان (۱۲۳۴ گونه) و از نظر تعداد سرده تیرۀ کاسنیان، تیرۀ گندمیان، تیرۀ کرفسیان و تیرۀ باقلائیان هستند. از نظر تعداد تیره، بزرگ ­ترین راستۀ ایران راستۀ میخک­ سانان است. بزرگ ­ترین سرده­ های ایران نیز سردۀ گون (Astragalus) با حدود ۸۳۰ گونه و هزارخار (Cousinia) با حدود ۲۸۰ گونه است. در دو نسخه اخیر APG ترتیب خطی از تیره ­ها نیز برای استفاده مسئولین هرباریوم­ ها ارائه شده ­است.

تغییرات اساسی برپایۀ مطالعات متعدد تبارشناختی در رده­بندی نهان­ دانگان، بازنگری و به ­روزرسانی مجموعه­ های فلور هر منطقه را اجتناب­ ناپذیر می­کند. در این مقاله، وضعیت فلور افغانستان مطالعه می ­شود و ترکیب فلور آن با فلور ایران مقایسه می­ شود. طبق جمع ­بندی آخرین مطالعات صورت­ گرفته تاکنون، مطابق با نظام APG IV، فلور افغانستان شامل ۴۰ راسته، ۱۳۰ تیره، حدود ۱۰۳۰ سرده و حدود ۵۰۶۵ گونۀ نهان­ دانه است و فلور ایران ۴۲ راسته، ۱۳۹ تیره، حدود ۱۲۵۲ سرده و حدود ۸۰۹۰ گونۀ نهان­ دانه را دربرمی­ گیرد که از این بین، ۳۹ راسته، ۱۲۴ تیره، ۸۴۴ سرده و حدود ۱۸۰۰ گونه بین دو کشور مشترک هستند. پرتیره ­ترین راسته در افغانستان راستۀ نعناسانان و در ایران راستۀ میخک ­سانان است. تیرۀ کاسنیان دارای بیش­ ترین تعداد سرده در هر دو کشور است. به­ لحاظ تعداد گونه، بزرگ ­ترین تیرۀ افغانستان تیرۀ کاسنیان ولی بزرگ­­ ترین تیرۀ ایران تیرۀ باقلائیان است. پرگونه ­ترین سرده ­های هر دو کشور نیز به ­ترتیب سردۀ گون و سردۀ هزارخار هستند. بازدانگان در افغانستان ۲ راسته، ۴ تیره، ۷ سرده و ۲۲ گونه دارند و در ایران ۲ راسته، ۳ تیره، ۵ سرده و ۱۷ گونه را شامل می­ شوند. با افزودن ۵۸ گونه از نهان­ زادان آوندی برای افغانستان و ۶۰ گونه برای ایران و ۳۱۱ گونه از خزه­ گیان برای افغانستان و ۵۳۴ گونه از خزه ­گیان برای ایران، درمجموع، تعداد رویان­ داران در حدود ۵۴۶۰ گونه برای افغانستان و حدود ۸۷۰۰ گونه برای ایران است.