دوره 8، شماره 3 - ( 7-1400 )
جلد 8 شماره 3 صفحات 241-233 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Veisi M, Koohdar F, Sheidai M. A morphological, anatomical and molecular study of two varieties of Tamarix tetragyna in Iran. nbr 2021; 8 (3) :233-241
URL: http://nbr.khu.ac.ir/article-1-3456-fa.html
URL: http://nbr.khu.ac.ir/article-1-3456-fa.html
ویسی مژگان، کوهدار فهیمه، شیدایی مسعود. بررسی ریختشناسی، تشریحی و مولکولی دو واریته از گونه Tamarix tetragyna در ایران. یافته های نوین در علوم زیستی. 1400; 8 (3) :233-241
گروه علوم و زیست فناوری گیاهی، دانشکده علوم و فناوری زیستی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران ، Mozhgan_veisi@yahoo.com
چکیده: (3629 مشاهده)
سرده گز با حدود 54 گونه بزرگترین سرده تیره گزیان است. یکی از گونههای این سرده، گونه Tamarix tetragyna است که در منابع مختلف با استفاده از صفات ریخت شناسی دو واریته T. tetragyna var. meyeri Boiss. و T. tetragyna var. deserti برای آن ذکر شده است. به دلیل وجود هم‌پوشانی در صفات استفاده شده در کلید‌های شناسایی برای جدایی این دو واریته، استفاده از مطالعات دیگر هم‌چون مطالعات تشریحی و مولکولی و هم‌چنین یافتن صفات موثرتر ریختشناسی برای جدایی دو واریته می‌تواند حائز اهمیت باشد. در این پژوهش به منظور تایید وجود دو واریته در ایران نمونه‌های گیاهی جمع آوری و با استفاده از مطالعات ریختشناسی، تشریحی و مولکولی مورد بررسی قرار گرفتند. به منظور انجام مطالعات ریخت شناسی 6 صفت کمی و کیفی در 12 نماینده از این دو واریته مورد بررسی قرار گرفت. آنالیز ANOVA تفاوت معنی داری را بین صفات مورد بررسی نشان داد. برای مطالعات تشریحی در این دو واریته 10 صفت در 4 نماینده از دو واریته مورد بررسی قرار گرفت که این صفات نیز تفاوت معنی داری را نشان دادند. آنالیز AMOVA بر اساس مطالعات مولکولی با استفاده از نشانگر SCoT تفاوت معنی داری در بین دو واریته نشان داد. نمودار PCA biplot برای نشان دادن متغیرترین صفات در مطالعات ریختشناسی و تشریحی رسم شد. نمودار های خوشه‌ای مختلف برای نشان دادن جدایی مرز بین واریته‌ها در هر سه مطالعه رسم شدند. این نتایج نشان داد که استفاده از صفات تشخیصی مناسب در مطالعات ریختشناسی و تشریحی و هم‌چنین استفاده از نشانگرهای مولکولی می‌تواند در نشان دادن جدایی مرز این دو واریته موثر باشد.
نوع مطالعه: مقاله پژوهشی |
موضوع مقاله:
علوم گیاهی
دریافت: 1399/12/6 | ویرایش نهایی: 1400/7/27 | پذیرش: 1400/2/6 | انتشار: 1400/7/27 | انتشار الکترونیک: 1400/7/27
دریافت: 1399/12/6 | ویرایش نهایی: 1400/7/27 | پذیرش: 1400/2/6 | انتشار: 1400/7/27 | انتشار الکترونیک: 1400/7/27
فهرست منابع
1. Assadi, M. 1988. Tamaricaceae, in Assadi, M. et al. (editors), Flora of Iran, vol. 1. Forests and Rangelands Research Institute, Tehran.
2. Arianmanesh, R., Mehregan, I., Assadi, M. & Nejadsattari, T. 2016. Phylogenetic relationships of the genus Tamarix L. (Tamaricaceae) from Iran based on nuclear and plastid DNA sequences. Asian Journal of Conservation Biology 5: 45-50.
3. Arianmanesh, R., Mehregan, I., Assadi, M. & Nejadsattari, T. 2016. Comparative morphology of the genus Tamarix (Tamaricaceae) in Iran. International Letters of Natural Sciences 60: 1-12. [DOI:10.18052/www.scipress.com/ILNS.60.1]
4. Al-Qurainy, F., Khan, S., Nadeem, M. & Tarroum, M. 2015. SCoT marker for the assessment of genetic diversity in Saudi Arabian date palm cultivars. Pakistan Journal of Botany 47: 637-643.
5. Alaimo, M. G., Gargano, M. L., Vizzì, D., & Venturella, G. 2013. Leaf anatomy in Tamarix arborea var. arborea (Tamaricaceae). Plant Biosystems 147: 21-24. [DOI:10.1080/11263504.2012.704888]
6. Baum, B.R. 1967. Introduced and naturalized tamarisks in the United States and Canada (Tamaricaceae). Baileya 15: 19-25.
7. Bretting, P.K. & Widrlechner, M.P. 1995. Genetic markers and horticultural germplasm management. HortScience 30: 1349-1356. [DOI:10.21273/HORTSCI.30.7.1349]
8. Brotherson, J.D. & Winkel, V. 1986. Habitat relationships of saltcedar (Tamarix ramosissima) in central Utah. The Great Basin Naturalist 46: 535-541.
9. Brotherson, J.D. & Winkel, V. 1986. Habitat relationships of saltcedar (Tamarix ramosissima) in central Utah. The Great Basin Naturalist 46: 535-541.
10. Brown, S.M., Hopkins, M.S., Mitchell, S.E., Senior, M.L., Wang, T.Y., Duncan, R.R., Gonzalez-Candelas, F. & Kresovich, S. 1996. Multiple methods for the identification of polymorphic simple sequence repeats (SSRs) in sorghum [Sorghum bicolor (L.) Moench]. Theoretical and Applied Genetics 93: 190-198. [DOI:10.1007/BF00225745]
11. Collard, B.C. & Mackill, D.J. 2009. Start codon targeted (SCoT) polymorphism: a simple, novel DNA marker technique for generating gene-targeted markers in plants. Plant Molecular Biology Reporter 27: 86-93. [DOI:10.1007/s11105-008-0060-5]
12. Daoyuan, Z., Dunyan, T., Juan, Z. & Borong, P. 2003. Comparative anatomy of young branches of 16 species of Tamarix from China with reference to their ecological significance. Acta Botanica Yunnanica 25: 653-662.
13. Gaskin, J.F. 2003. Tamaricaceae. In flowering plants. Dicotyledons 5: 363-368. [DOI:10.1007/978-3-662-07255-4_42]
14. Gaskin, J.F., & Schaal, B.A. 2003. Molecular phylogenetic investigation of US invasive Tamarix. Systematic Botany 28: 86-95.
15. Gaskin, J.F., Ghahremaninejad, F., Zhang, D.-Y. & Londo, J.P. 2004. A systematic overview of Frankeniaceae and Tamaricaceae from nuclear rDNA and plastid sequence data. Annales of the Missouri Botanical Garden 91: 401-409.
16. Gaskin, J.F. & Kazmer, D.J. 2009. Introgression between invasive saltcedars (Tamarix chinensis and T. ramosissima) in the USA. Biological Invasions 11: 1121-1130. [DOI:10.1007/s10530-008-9384-1]
17. Ghahremaninejad, F., Ataei, N. & Nejad Falatoury, A. 2017. Comparison of angiosperm flora of Afghanistan and Iran in accordance with APG IV system. Nova Biologica Reperta 4: 73-97. [DOI:10.21859/acadpub.nbr.4.1.74]
18. Hammer, O., Harper, D. & Ryan, P.D. 2012. PAST: Paleontological Statistics software package for education and data analysis. Palaeontologia Electronica 4: 1-9.
19. Ijbari, H., Sheidai, M., Mehrabian, A.R., Noormohammadi, Z. & Ghasemzadeh-Baraki, S. 2014. K-means clustering and structure analyses of genetic diversity in Tamarix L. accessions. Turkish Journal of Botany 38: 1080-1094. [DOI:10.3906/bot-1401-97]
20. Jensen, W.A. 1962. Botanical histochemistry. W.H.H. Freeman and Company, San Francisco and London.
21. Križman, M., Jakše, J., Baričevič, D., Javornik, B. & Prošek, M. 2006. Robust CTAB-activated charcoal protocol for plant DNA extraction. Acta Agriculturae Slovenica 87: 427-433.
22. Marefatyan, S., Sheidai, M., koohdar, F. & Veisi, M. New subspecies within Tamarix ramossissma (Tamaricaceae) genetic and morphological evidence for publication. Genetica. in press.
23. Nawwar, M.A. & Hussein, S.A. 1994. Gall polyphenolics of Tamarix aphylla. Phytochemistry 36: 1035-1037. [DOI:10.1016/S0031-9422(00)90486-2]
24. Olson, M.E., Gaskin, J.F. & Ghahremaninejad, F. 2003. Stem anatomy is congruent with molecular phylogenies placing Hypericopsis persica in Frankenia (Frankeniaceae), comments on vasicentric tracheids. Taxon 52: 525-533. [DOI:10.2307/3647451]
25. Peakall, R.O.D. & Smouse, P.E. 2006. GENALEX 6: genetic analysis in Excel. Population genetic software for teaching and research. Molecular Ecology Notes 6: 288-295. [DOI:10.1111/j.1471-8286.2005.01155.x]
26. Peiyou, H. & Rui-ru, G. 2004. Research on the extension of Tamarix shrubs resulted from development projects in arid area. Journal of Forestry Research 15: 45-48. [DOI:10.1007/BF02858009]
27. Podani, J. 2000. Introduction to the exploration of multivariate biological data. Backhuys Publishers.
28. Powell, W., Morgante, M., Andre, C., Hanafey, M., Vogel, J., Tingey, S. & Rafalski, A. 1996. The comparison of RFLP, RAPD, AFLP and SSR (microsatellite) markers for germplasm analysis. Molecular Breeding 2: 225-238. [DOI:10.1007/BF00564200]
29. POWO. 2021. Plants of the World Online. Facilitated by the Roayal Botanic Gardens, Kew. http://www. plants of the world online.org (accessed 17 May 2021).
30. Sawant, S.V., Singh, P.K., Gupta, S.K., Madnala, R. & Tuli, R. 1999. Conserved nucleotide sequences in highly expressed genes in plants. Journal of Genetics 78: 123-131. [DOI:10.1007/BF02924562]
31. Saidana, D., Mahjoub, M.A., Boussaada, O., Chriaa, J., Chéraif, I., Daami, M., Mighri, Z. & Helal, A.N. 2008. Chemical composition and antimicrobial activity of volatile compounds of Tamarix boveana (Tamaricaceae). Microbiological Research 163: 445-455. [DOI:10.1016/j.micres.2006.07.009]
32. Schiman & Czeika, H. 1964. Tamaricaceae, in Rechinger, K.H. (editor). Flora Iranica vol. 4. Akademische Druck- u. Verlagsanstalt, Graz-Austria, pp 1-17.
33. Sheidai, M., Mirshekari, R., Koohdar, F., Ijbari, H. & Ghasemzadeh-Barakai, S. 2019. Biosystematic study in some Tamarix species in Iran. Genetika 51: 845-860. [DOI:10.2298/GENSR1903845S]
34. Sheidai, M., Shagholi, T., Keshavarzi, M., Koohdar, F. & Ijbari, H. 2019. Species delimitation and inter-specific gene flow in Tamarix L. (Tamaricaceae). Hacquetia 18: 313-322. [DOI:10.2478/hacq-2019-0001]
35. Sheidai, M., Teymoori, H., Noormohammadi, Z., Mehrabian, A.R., Koohdar, F. & Ghasemzadeh-Baraki, S. 2018. Species delimitation in the genus Tamarix: morphological and molecular data. Phytotaxa 343: 101-115. [DOI:10.11646/phytotaxa.343.2.1]
36. Sheidai, M., Zanganeh, S., Haji-Ramezanali, R., Nouroozi, M., Noormohammadi, Z. & Ghsemzadeh-Baraki, S. 2013. Genetic diversity and population structure in four Cirsium (Asteraceae) species. Biologia 68: 384-397. [DOI:10.2478/s11756-013-0162-x]
37. Sheidai, M., Noormohamadi, Z. & Sotodeh, M. 2006. Cytogenetic variability in several canola (Brassica napus) cultivar. Caryologia 59: 267-276. [DOI:10.1080/00087114.2006.10797925]
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License.
کلیه حقوق این وب سایت متعلق به یافته های نوین در علوم زیستی است.
طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق
© 2015 All Rights Reserved | Nova Biologica Reperta
Designed & Developed by : Yektaweb