دوره 8، شماره 2 - ( 4-1400 )                   جلد 8 شماره 2 صفحات 94-84 | برگشت به فهرست نسخه ها


XML English Abstract Print


گروه شیمی تجزیه، دانشکده علوم پایه، دانشگاه گیلان، رشت، ایران؛ گروه شیمی تجزیه، دانشکده علوم پایه، پردیس دانشگاهی دانشگاه گیلان، رشت، ایران ، n-alizadeh@guilan.ac.ir
چکیده:   (3429 مشاهده)
هدف اين مطالعه بررسي بر­هم­كنش اصلاح مولكول کمپلکس کورکومين(CUR)  در حامل­هاي بتا- و گاماسيكلودكسترين (β-CD و γ-CD) با نانو­ذرات کیتوزان(CS)  جهت دارورساني هدفمند و مقايسه كاركرد بين آن‌ها بود. سیستم تحویل هدفمند دارویی شامل عامل درمانی نانوذرات CS بخش هدف‌گیری همان دارو و سیستم حامل CD است. محاسبات روابط تشکیل کمپلکس­های اصلاح شده و کاربرد آن‌ها با استفاده از آنالیز داده­های اسپکتروسکوپی UV-vis انجام شد. در اين مطالعه نمودارهای طیف­های اسپکتروسکوپی­ها برای اثبات بهينه‌سازي ساختار مولکولی در کمپلکس‌های اصلاح شده رسم شدند. تحليل داده‌های بررسی کاربرد آن‌ها با روش معادلات مربوطه انجام گرفت. پلی‌ساکارید کاتیونی CS با حضور عامل­های آمینو و الکل در طول زنجیره­های پلی­ساکارید آن را قادر می­سازد تا پیوند ثابت کووالانسی را با کمپلکس­ها ایجاد کند و زمینه حلالیت سیکلودکسترین را افزایش دهد. نانوذرات CS به واسطه پیوند­های هیدروژنی و بر­هم­کنش­های واندروالس هيدروژن گروه هيدروكسيل سيكلودكسترين با هیدروکسیل گروه فنولیک مولكول دارويي CUR تقویت پيوند هيدروژني برقرار مي­كند. اصلاح کمپلکس γ-CD با CS قوي‌ترين بر­هم­كنش را با CUR  نشان مي­دهد. هر دوی كمپلكس­هاي CUR در سیستم میزبان CD-CS جهت انتقال بار از دارو به حامل و عامل درمانی است. نانوذرات CS خاصیت سیستم­های تحویل هدفمند داروهای ضد سرطان را دارند. زیرا میدان خارجی CS را می‌توان برای هدایت دارو به سمت سلول‌های هدف خاص مورد استفاده قرار داد. سیستم میزبان γ-CD-CS به دليل حلاليت زياد و بر­هم­كنش قوي آن بهترين میزبان به­عنوان حامل و عامل درمانی برای داروي CUR است.
 

متن کامل [PDF 1266 kb]   (1229 دریافت)    
نوع مطالعه: مقاله پژوهشی | موضوع مقاله: بیوتکنولوژی
دریافت: 1399/6/7 | ویرایش نهایی: 1400/4/12 | پذیرش: 1399/10/11 | انتشار: 1400/4/5 | انتشار الکترونیک: 1400/4/5

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.